Justyna Gryglewicz

W swoich pracach łączę surowość z sensualnością, melancholię z absurdem, rygor z erotyzmem. Poszukuję dziwności w tym, co dobrze znane; animuję materię nieożywioną. Interesuje mnie podnoszenie przedmiotów codziennego użytku - nieistotnych, a zarazem intymnych - do rangi rzeczy ważnych. Znalezione przedmioty traktuję jako materiał do stworzenia nowych obiektów. Nie inaczej jest również w przypadku prac innych artystów, które "zawłaszczam" za pośrednictwem fotograficznej anty-dokumentacji.

Inspirują mnie prace Petera Fischli i Davida Weissa, których cenię za inteligentne poczucie humoru - widoczne zwłaszcza w cyklu “Equilibres” - oraz sposób, w jaki pracują z przedmiotami. Innego rodzaju inspiracji dostarcza mi Sol LeWitt który tchnął w minimalistyczną abstrakcję ducha konceptualizmu, dowodząc że intensywny wizualny przekaz także skrywa wewnętrzną konstrukcyjną logikę. Bliska jest mi także twórczość Wolfganga Tillmansa ze względu na jego szczerość i czujność względem przejawów otaczającej nas rzeczywistości; doceniam stymulowany przez niego dialog między medium fotograficznym a tradycja malarską oraz kreatywny, "instalacyjny" sposób prezentacji zdjęć w przestrzeni wystawienniczej. Identyfikuję się również z metodą pracy Anisha Kapoora, wydobywającego "dziwność" minimalistycznych obiektów - przywodzących na myśl zwyczajne, dobrze znane nam przedmioty - poprzez zmianę skali oraz wpisanie ich w szerszy kontekst architektonicznego lub naturalnego krajobrazu.

Moja strategia twórcza wynika z codziennych doświadczeń i opiera się o twórczą eksplorację najbliższego otoczenia. Zaufanie do intuicyjnego i zmysłowego odbioru rzeczywistości równoważę dystansem i nieoczywistym poczuciem humoru.

ENG

My works combine severity with sensuality, melancholy with the absurd, rigour with eroticism. I seek strangeness in the well-known; I animate inanimate matter. I am interested in elevating objects of everyday use – insignificant as much as intimate – to the rank of things of importance. Approaching found objects as my material for creating new ones. Not unlike the works of other artists, which I ‘appropriate’ by means of my photographic anti-documentation.

I am inspired by the work of Peter Fishli and David Weiss, whom I admire for their intelligent sense of humour – evident especially in their cycle Equilibres – and their manner of working with objects. I am afforded another kind of inspiration by Sol LeWitt, who breathed the spirit of conceptualism into minimalist abstraction, proving that also the visual message contains an internal logic of construction. The work of Wolfgang Tillmans is as close to me, due to its honesty and attention towards phenomena in our surrounding reality; I appreciate the dialogue he stimulates between the photographic medium and the traditions of painting as well as his creative, ‘installational’ manner of presenting pictures in the exhibition space. I identify as well with Anish Kapoor’s working method, bringing out an ‘otherness’ of minimalist objects – reminiscent of common, familiar things – by re-scaling and inscription in a broader context of architectural or natural landscape. My creative strategy arises from everyday experience and is founded on a creative exploration of immediate surroundings. My trust in an intuitive and sensual reception of reality is balanced with a distance and an unobvious sense of humour. 

Ladyfingers 100x80cm, Oil on Canvas
Using Format